Zo werd een 1959 Ponsot Clos Saint-Denis aangeboden. Maar deze wijn kwam pas eerst op de markt in 1982. Doug nam contact op met Laurent en die viel bijna van zijn stoel. Hij bestuurde de catalogus en zag tot zijn stomme verbazing dat er ook 12 flessen 1962 Clos de la Roche werden aangeboden, afgesloten met een rommelige, doffe wax capsule.
Nu was in het verleden weliswaar één keer gebruikt gemaakt van een wax afsluiting, maar deze was mooi aangebracht en had een helder rode kleur. Ook stond op het etiket “Cuvée Vieilles Vignes”, maar deze term werd pas vele jaren later voor het eerst gebruikt.
Hij sloeg met grote ergernis de bladzijde om en bestudeerde het etiket van de aangeboden 1929 Clos de la Roche “Mis en bouteille au domaine”. Ook hier klopte geen moer van, want zijn opa was pas in 1934 begonnen met het bottelen van de wijn op het domein zelf. Dit alles was dus pure fraude!

Laurent besloot de aangeboden flessen terug te trekken van de veiling. Een week voor de veiling vloog hij naar de VS en attendeerde een lunch waar de veilingmeester, Doug en Rudy aanwezig waren. Na de nodige beleefdheden te hebben uitgewisseld, kwam het heikele punt van de aangeboden wijnen ter sprake. Laurent vroeg waar Rudy de wijnen had gekocht, waarop Rudy antwoordde dat hij zoveel wijn kocht, dat hij echt niet meer wist waar deze vandaan kwamen. Ze spraken af dat Rudy zou uitzoeken waar hij de wijnen had gekocht en Laurent hiervan op de hoogte zou stellen.

Na een aantal weken kwam Rudy met een heel vaag antwoord. Laurent was dus niets opgeschoten. Hij ging nu toch wel twijfelen aan de oprechtheid van Rudy. Laurent schakelde vervolgens werkelijk iedere instantie in om het bedrog te onthullen. Maar hij liep vast in het bekende Franse ambtelijke moeras. Hij moest zijn Don Quichotte-achtige strijd overlaten aan de Amerikaan Bill Koch. Een puissant rijke Amerikaanse ondernemer. Bill bezit een tweetal gigantische wijnkelders vol met de meest exclusieve wijnen. Hij kocht in 1988 een viertal 1787 Lafite Rothschild flessen met daarop de initialen Th.J. Dit zou betekenen dat deze in bezit waren geweest van Thomas Jefferson. Aan de authenticiteit werd eerst niet getwijfeld, maar later bleek het toch om een vervalsing te gaan. De flessen zijn bekend komen te staan onder de naam Billionaire’s Vinegar bottles.

Dat vormde de aanleiding voor Bill om zijn hele wijnvoorraad eens te laten onderzoeken op echtheid. Resultaat: ca. 400 flessen waren nep ter waarde van $ 4 miljoen. Hij was furieus en zei: “I abide by the rules of the Old West. If you cheat me, I’m coming after you”. En dat deed hij. Hij schakelde een team van juristen, wetenschappers, detectives, de FBI, de CIA, Scotland Yard en MI6 in. De jacht duurde uiteindelijk 10 jaar en kostte hem tientallen miljoenen US dollars. Maar uiteindelijk vond de FBI het sluitende bewijs, mede door de intensieve hulp van Laurent, dat de vervalste wijnen door Rudy Kurniawan zelf waren aangeboden.

Op 7 maart 2012 deed de FBI een inval in Rudy’s huis en vond daar een verzameling nagemaakte etiketten en flessen die al (deels) waren afgevuld met vervalste wijn. Hij werd in 2014 veroordeeld tot een gevangenisstraf van 10 jaar, maar kwam vrij in 2021 en werd direct op het vliegtuig gezet naar Indonesië.

Over deze wijnfraude is een prachtige docufilm gemaakt: Sour Grapes. Deze is helaas nergens meer terug te kijken. Ook is er over deze wijnfraude een prachtig boek geschreven door Peter Hellman die nog wel te verkrijgen is.

Dus ik zou zeggen kopen dat boek!