Exclusieve wijnen

Het is feest, want dit is de 25ste podcast! En dat is voor ons doen, best een mijlpaaltje. Zoiets moet gevierd worden. Dat doen we in deze speciale aflevering met een paar zeer exclusieve wijnen! Maar wat maakt een wijn exclusief? Wie bepaalt dat en waarom worden er voor sommige wijnen duizenden euro’s afgetikt? Bourgogne, Bolgheri, Bordeaux, maar ook Napa Valley en zelf Australië: overal vind je zeer bijzondere wijnen die wijnliefhebbers moeten hebben. En waar dure wijnen zijn, ligt fraude en oplichting op de loer. We gaan het bespreken tijdens deze zilveren editie.

Bas van Middendorp en Nadieh Boshuizen

Onze gasten voor onze 25ste podcast, zijn Nadieh Boshuizen en Bas van Middendorp van Best of Wines

De gedronken wijnen:

DuMol Chardonnay

DuMol

Laurent Ponsot Meursault

laurent ponsot

Pommard Les Arvelets

af gros

Le Macchiole Messorio

le macchiole

Chateauneuf du Pape, Domaine du Pegau

domaine du pegau

We hebben deze keer geen podcast-pakket. De wijnen die we drinken zijn namelijk zeer exclusief en kostbaar. Als je interesse hebt in de wijnen die we proeven, klik dan op de link onder de foto.

Wat verder ter sprake kwam

Rudy Kurniawan: slachtoffer of oplichter

In de podcast hebben we de Meursault Blagny gedronken van Laurent Ponsot. Zijn leven blijft geheel ongewild voor altijd onlosmakelijk verbonden met de persoon Rudy Kurniawan. Rudy kwam vanuit Jakarta naar Californië op 22-jarige leeftijd om te studeren aan de California State University. Dat was zo rond 1998.

Begin 21e eeuw attendeerde hij veel wijnproeverijen, volgde diverse wijncursussen en leerde in korte tijd alles over wijn. En volledig uit het niets begon hij enorme hoeveelheden exclusieve wijnen te kopen. Eerst met kisten tegelijk, later kocht hij zelfs hele wijnkelders op. Dit was mogelijk omdat zijn familie, volgens zijn zeggen, een fortuin bezat.

Hij was charmant, innemend, gepassioneerd, vriendelijk en had een exceptioneel smaakgeheugen voor wijn. Daarnaast was hij ook nog eens gul. Zo deelde hij graag in gezelschap van echte wijnkenners, een mooie fles wijn uit zijn eigen kelder. Hij begaf zich dan ook binnen afzienbare tijd in de hoogste wijnkringen. Hij wist werkelijk alles over Bordeaux en Bourgogne wijnen, maar het meest wist hij van de wijnen van Domaine de la Romanée-Conti (DRC) zodat hij al snel Dr. Conti werd genoemd.

Op een gegeven moment was zijn wijnvoorraad zo omvangrijk dat hij besloot in 2008 een aantal heel bijzondere wijnen aan te gaan bieden bij het veilinghuis Acker, Merrall & Condit uit zijn Magic Cellar, zoals zijn wijnkelder werd genoemd. De catalogus werd opgesteld en rondgestuurd. Deze kwam ook terecht bij Doug Barzelay, een wijnkenner en verzamelaar van de zeldzaamste wijnen. Maar Doug merkte wat vreemde zaken op met betrekking tot de wijnen van Domaine Ponsot die Rudy aanbood.

Zo werd een 1959 Ponsot Clos Saint-Denis aangeboden. Maar deze wijn kwam pas eerst op de markt in 1982. Doug nam contact op met Laurent en die viel bijna van zijn stoel. Hij bestuurde de catalogus en zag tot zijn stomme verbazing dat er ook 12 flessen 1962 Clos de la Roche werden aangeboden, afgesloten met een rommelige, doffe wax capsule.
Nu was in het verleden weliswaar één keer gebruikt gemaakt van een wax afsluiting, maar deze was mooi aangebracht en had een helder rode kleur. Ook stond op het etiket “Cuvée Vieilles Vignes”, maar deze term werd pas vele jaren later voor het eerst gebruikt.
Hij sloeg met grote ergernis de bladzijde om en bestudeerde het etiket van de aangeboden 1929 Clos de la Roche “Mis en bouteille au domaine”. Ook hier klopte geen moer van, want zijn opa was pas in 1934 begonnen met het bottelen van de wijn op het domein zelf. Dit alles was dus pure fraude!

Laurent besloot de aangeboden flessen terug te trekken van de veiling. Een week voor de veiling vloog hij naar de VS en attendeerde een lunch waar de veilingmeester, Doug en Rudy aanwezig waren. Na de nodige beleefdheden te hebben uitgewisseld, kwam het heikele punt van de aangeboden wijnen ter sprake. Laurent vroeg waar Rudy de wijnen had gekocht, waarop Rudy antwoordde dat hij zoveel wijn kocht, dat hij echt niet meer wist waar deze vandaan kwamen. Ze spraken af dat Rudy zou uitzoeken waar hij de wijnen had gekocht en Laurent hiervan op de hoogte zou stellen.

Na een aantal weken kwam Rudy met een heel vaag antwoord. Laurent was dus niets opgeschoten. Hij ging nu toch wel twijfelen aan de oprechtheid van Rudy. Laurent schakelde vervolgens werkelijk iedere instantie in om het bedrog te onthullen. Maar hij liep vast in het bekende Franse ambtelijke moeras. Hij moest zijn Don Quichotte-achtige strijd overlaten aan de Amerikaan Bill Koch. Een puissant rijke Amerikaanse ondernemer. Bill bezit een tweetal gigantische wijnkelders vol met de meest exclusieve wijnen. Hij kocht in 1988 een viertal 1787 Lafite Rothschild flessen met daarop de initialen Th.J. Dit zou betekenen dat deze in bezit waren geweest van Thomas Jefferson. Aan de authenticiteit werd eerst niet getwijfeld, maar later bleek het toch om een vervalsing te gaan. De flessen zijn bekend komen te staan onder de naam Billionaire’s Vinegar bottles.

Dat vormde de aanleiding voor Bill om zijn hele wijnvoorraad eens te laten onderzoeken op echtheid. Resultaat: ca. 400 flessen waren nep ter waarde van $ 4 miljoen. Hij was furieus en zei: “I abide by the rules of the Old West. If you cheat me, I’m coming after you”. En dat deed hij. Hij schakelde een team van juristen, wetenschappers, detectives, de FBI, de CIA, Scotland Yard en MI6 in. De jacht duurde uiteindelijk 10 jaar en kostte hem tientallen miljoenen US dollars. Maar uiteindelijk vond de FBI het sluitende bewijs, mede door de intensieve hulp van Laurent, dat de vervalste wijnen door Rudy Kurniawan zelf waren aangeboden.

Op 7 maart 2012 deed de FBI een inval in Rudy’s huis en vond daar een verzameling nagemaakte etiketten en flessen die al (deels) waren afgevuld met vervalste wijn. Hij werd in 2014 veroordeeld tot een gevangenisstraf van 10 jaar, maar kwam vrij in 2021 en werd direct op het vliegtuig gezet naar Indonesië.

Over deze wijnfraude is een prachtige docufilm gemaakt: Sour Grapes. Deze is helaas nergens meer terug te kijken. Ook is er over deze wijnfraude een prachtig boek geschreven door Peter Hellman die nog wel te verkrijgen is.