Om aan de wensen van de biologische wijnboer te voldoen is er ook een variant die geen microplastics gebruikt en waarbij de synthetische lijm is vervangen door een kleefmiddel dat bestaat uit castorolie en bijenwas.

Bijkomend voordeel van het gebruik van Diam kurken is dat er minder sulfiet hoeft te worden toegevoegd aan de wijn. En dat heeft twee redenen.

Ten eerste doodt sulfiet ongewenste bacteriën in de wijn. Maar door de behandeling van de kurk met vloeibare kooldioxide zijn alle ongewenste bacteriën in de kurk al verwijderd.

Ten tweede laat Diam kurk minder zuurstof toe tot de wijn dan een gewone kurk. Dus hoeft ook minder sulfiet te worden toegevoegd. Want sulfiet wordt juist aan de wijn toegevoegd om zich te binden met zuurstof waardoor deze minder snel oxideert. Maar deze eigenschap wordt ook wel aangemerkt als het nadeel van de Diam kurk. Het laat te weinig zuurstof door, waardoor de wijn eerder gaat reduceren. Daarnaast beïnvloedt het bindmiddel van de deeltjes kurk, zeg maar de lijm, de smaak van de wijn op een negatieve manier. Terwijl Diam juist het tegendeel beweert.

Ondanks deze kritiek is het marktaandeel van Diam kurken de afgelopen jaren flink gestegen. Zeker onder biologische wijnboeren is deze vrij populair.

Over het doorlaten van zuurstof tot de wijn nog het volgende. Een kurk laat van buitenaf geen zuurstof door. Dat wordt vaak wel gedacht, maar is dus niet correct.

Maar hoe komt er dan wel zuurstof bij de wijn?

Bij het bottelen komt er altijd wat zuurstof in de wijn terecht. Daarnaast bestaat een kurk voor 70 tot 90% uit zuurstof dat zich bevindt in de miljoenen gesloten celletjes. Door de hoge druk in de flessenhals, 8 tot 9 bar, komt de zuurstof dan geleidelijk in de wijn terecht.